....καθώς έβγαινα από τον θάνατο με μάτι παιδιού αγριεμένο για ζωή.....

Ως το 1984, ζωγράφιζα τα χθόνια.... Το 1985 συναντήθηκα με τον θάνατο (η τότε σύζυγός μου Ρένα, ετών 33 αποχώρησε με φριχτό τρόπο). Όταν κάποτε συνήλθα, είχα το αγριεμένο βλέμμα του παιδού που θέλει να απορροφήσει την ζωή ενώ, ο ήχος του "άλλου αιωνίου" ακούγεται ακόμα στο τοπείο.  Αποπειράθηκα λοιπόν να τραγουδήσω το πανηγύρι της ζωής αυτήν την φορά, με μιαν άσκηση συσχετισμού τριών οντοτήτων: ανθρώπου-ζώου-μηχανής.  Η τεχνική είναι μεικτή και τα έργα με διαστάσεις 90Χ120 είτε 120Χ180.  Μετά από 8 έτη ασκήσεως, και δεκάδες "σκουπίδια" καρπώθηκα 140 έργα της προκοπής, τα οποία εκτέθηκαν στην τότε (1997) μεγάλων διαστάσεων γκαλερί ΤΙΤΑΝIUM